ചാച്ചൻ്റെ സ്നേഹ സ്മരണയ്ക്ക്!!

” ഇതാണോ?”…” അല്ല.. അതിൻ്റെ അപ്പുറത്ത്”… “ഇതോ?”…” ആ, അതു തന്നെ!” – അവധിക്കാലം ആണ്; ഞങ്ങൾ അമ്മ വീട്ടിലും!! ഞങ്ങൾക്കു വേണ്ടി ഞാവൽ പഴം പറിച്ചു തരാൻ ഞങ്ങളുടെ തോമസുകുട്ടി ചാച്ചൻ ഞാവൽ മരത്തിൻ്റെ മുകളിലും! ചാച്ചൻ മരത്തിൽ കയറി നിന്നും, അവിടെ നിന്ന് തോട്ടി കൊണ്ടും ഒക്കെ പറിച്ചിടുന്ന ഞാവൽ പഴം താഴെ വീണ് ചതഞ്ഞു പോകാതിരിക്കാൻ ഞങ്ങൾ കുട്ടികൾ ( cousins) എല്ലാവരും മരത്തിനു താഴെ ഒരു വലിയ തുണിയും വിരിച്ചു നിൽപ്പാണ്. നല്ല കറുത്ത നിറമുള്ള, നല്ല മധുരമുള്ള, എന്നാൽ ചെറിയ ഒരു കമർപ്പുള്ള ആ ഞാവൽ പഴങ്ങൾ ഞങ്ങൾ കൺകുളിർക്കേ കണ്ടും കൊതി തീരെ തിന്നും അവധിക്കാലം ആഘോഷമാക്കി.

ബാല്യകാലത്തെ അവധിക്കാലം ഏകദേശം മുഴുവൻ എന്നവണ്ണം അമ്മ വീട്ടിൽ ആണ് ചിലവഴിച്ചത്. പിള്ളേരുടെ അവധിക്കാലം അടുക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ അമ്മച്ചി (grand mother) ഏകദേശം മുട്ടൊപ്പം വലുപ്പമുള്ള വലിയ ടിൻ പാത്രങ്ങളിൽ പലവിധ മധുര പലഹാരങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി നിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങും. പിന്നെ അമ്മച്ചിയും (grand mother), ചാച്ചൻമാരും (uncles), ആൻ്റിമാരും (aunts) എല്ലാവരും ഞങ്ങളുടെ വരവിനായി കാത്തിരിപ്പാണ്. അവധി തുടങ്ങി ഒരാഴ്ച്ചക്കുള്ളിൽ ഞങ്ങളെ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ, ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിനുള്ളിലെ, വല്ലപ്പോഴും മാത്രം മുഴങ്ങുന്ന land phone മുഴങ്ങും – അമ്മച്ചിയാണ്!! ” പിള്ളേരെ കണ്ടില്ലല്ലോ” എന്ന് mummy യോടും daddy യോടുമുള്ള ചോദ്യം! അധികം വൈകാതെ ഞങ്ങൾ അവിടെ തൈക്കാട്ടുശ്ശേരിയിൽ എത്തി, അമ്മച്ചി ഉണ്ടാക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന അച്ചപ്പം, കുഴലപ്പം, ചീട, അവലോസ് ഉണ്ട, അവൽ വിളയിച്ചത്, ചക്ക വറുത്തത് എന്നിവയെല്ലാം കേറി ഇറങ്ങി തീറ്റയായി !! ഇവയെല്ലാം ഉണ്ടാക്കുവാനായി അമ്മച്ചിയുടെ സഹായിയായി മുൻപന്തിയിൽ ഉള്ളത് ഞങ്ങളുടെ തോമസുകുട്ടി ചാച്ചനും. അതിനാൽ തന്നെ ചാച്ചനും ഇതൊക്കെ ഉണ്ടാക്കുവാൻ expert ആണ്. എന്നാലും ഉണ്ടാക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന snacks ൻ്റെ distribution & supply, whole sale ആയി ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നത് ഞങ്ങളുടെ എച്ചാൻ്റിയും. (എൽസമ്മ ആൻ്റി എന്നത് ഞങ്ങൾ കുട്ടികൾ ചേർന്ന് ഒന്ന് ചെറുതാക്കി എടുത്തതാണ് )

അങ്ങനെ മാവിൽ എറിഞ്ഞും, കമ്പിളി നാരങ്ങ (കുമ്പുളുമൂസു നാരങ്ങ) തിന്നും, കരിക്കിൻ വെള്ളം കുടിച്ചും, അമ്മച്ചിയുടെ കൈപുണ്യം ആവോളം ആസ്വദിച്ചും അവധിക്കാലം അർമ്മാദിച്ചു നടന്ന ഞങ്ങളുടെ കൂടെ മീൻ പിടിച്ചു തന്നും, പശുവിനെ മേച്ചു നടന്നും, കളിക്കാനായി circus കൂടാരം പോലെ വീട്ടുമുറ്റത്ത് tent അടിച്ചു തന്നും, മൾബറിയും ഞാവൽ പഴവും എല്ലാം പറിച്ചു തന്നും ഞങ്ങളുടെ കൂടെ സജീവ സാന്നിദ്ധ്യമായി ഞങ്ങളുടെ ചാച്ചൻ!

കാലം കടന്നു പോകവേ, ഞങ്ങളുടെ ഒരോ വളർച്ചയിലും സന്തോഷിക്കുകയും, ഞങ്ങൾ phone വിളിക്കാത്തതിൽ പരിഭവം പറയുകയും ചെയ്തിരുന്ന ചാച്ചൻ… എങ്കിലും വളരെ കാലങ്ങൾക്കു ശേഷം കണ്ട് മുട്ടുമ്പോൾ, പരിഭവങ്ങൾ എല്ലാം മറന്ന് സ്നേഹം വിളമ്പിയ ചാച്ചൻ. നാട്ടിൽ എത്തുമ്പോളുള്ള അമ്മവീട് സന്ദർശനത്തിനിടയിൽ ഞങ്ങളോടെന്ന പോലെ ഞങ്ങളുടെ മക്കളേയും സ്നേഹത്താൽ വാരിപുണർന്ന ചാച്ചൻ… അവരെ എടുത്തു കൊണ്ട് ഏത് ഇരുട്ടിലും, പറമ്പിലും, പശുവിനെ കാണിക്കാനുമൊക്കെ ആത്മാർത്ഥമായ സ്നേഹത്തോടെ കൊണ്ടു പോയ ചാച്ചൻ. “Thomaskutty chachan has a very special happy smile when he see us ” എന്ന് വളരെ ചെറുതായപ്പോൾ തന്നെ എൻ്റെ മോൻ എൻ്റെ അടുത്ത് പറയാൻ ഇടവരുത്തിയ ചാച്ചൻ…. ഒത്തിരിയേറെ നല്ല നല്ല ഓർമ്മകൾ !

കഠിനാധ്വാനി ആയ ചാച്ചൻ… ഏത് ജോലിയും ആത്മാർത്ഥതയോടെ ചെയ്യുന്ന ചാച്ചൻ… സ്വന്തം വീടിൻ്റെ architect ആയും , contractor ആയും, electrician നും, financial manager ഉം, ആശാരിയും, വേണമെങ്കിൽ മേസ്തിരിയും, മൈയ്ക്കാടും, interior designer ഉം എല്ലാം ആയി തിളങ്ങി നിന്ന ഞങ്ങളുടെ സ്വന്തം ചാച്ചൻ! എങ്കിലും, സ്വപ്ന ഭവനത്തിൻ്റെ പണിയൊക്കെ ഏകദേശം തീർത്ത്, ഗൃഹപ്രവേശനത്തിന് വെറും ഒരു മാസം ബാക്കി നിൽക്കേ.. വീട്ടുകാര്യങ്ങളിൽ വ്യാപൃതനായിരിക്കവേ തന്നെ, അകാലത്തിൽ അപകട മരണത്തിൽ പെട്ട് ഞങ്ങളെ പെട്ടന്ന് വിട്ടുപിരിഞ്ഞ ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട തോമസുകുട്ടി ചാച്ചൻ. മധുരമുള്ള ഓർമ്മകളിലേ ഒരു ചെറിയ കമർപ്പായി ചാച്ചൻ്റെ വിയോഗം അവശേഷിക്കുന്നു – ഒരു ഞാവൽ പഴം കണക്കേ !!

(ഞങ്ങൾക്ക് ചാച്ചനെ നഷ്ടപെട്ടിട്ട് ഇന്നേക്ക് ഒരു വർഷം! ഞങ്ങൾക്കായി സ്വർഗ്ഗത്തിൽ വഴി തെളിക്കാൻ പോയ പ്രിയപ്പെട്ട ചാച്ചാ … ഞങ്ങൾ എല്ലാരും ചാച്ചനെ ശെരിക്കും miss ചെയ്യുന്നു. May you have eternal peace ! Love you forever.)

10- Nov-2022

Nostalgic memories of Roy achan..

(This is a write-up about a nostalgic memory of Rev. Dr. Roy Pazhayaparambil, during his retirement days. The former outstanding & visionary principal of Marian College Kuttikkanam, a fantastic leader and a great mentor who has transformed thousands of lives. A selfless service for a quarter of a century!!)

2003 -2004 കാലഘട്ടം – അന്ന് മരിയൻ കോളേജിൽ ആദ്യമായി NAAC accreditation council വരുവാൻ പോകുന്നു. അദിഥികൾ ആയി വരുന്ന accreditation commity ക്കു മുമ്പിൽ college നെ പറ്റിയുള്ള ഒരു presentation നടത്തണം. അതിൻ്റെ charge എനിക്കും ബബിത യ്ക്കും ആണ്. ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുത്തത് മുതൽ tension ആയി. പലയിടത്ത് നിന്നും data ഒക്കെ collect ചെയ്തു ഒരു statistical report തട്ടി കൂട്ടി ഉണ്ടാക്കി. ഞങ്ങൾ ഈ ഒരു line പിടിക്കും എന്ന് മുൻകൂട്ടി കണ്ടതിനാലാവാം college management (or Roy achan) ഒരു briefing ഒക്കെ കൊടുത്ത് English department ലെ Joby sir നെ, ഞങ്ങളെയും presentation നെയും അങ്ങ് ഏൽപ്പിച്ചു. Sir വന്നപ്പോൾ കഥ മാറി! Data യും numbers ഉം എല്ലാം സാർ കാറ്റിൽ പറത്തി; പകരം college നോട് വിദ്യാർത്ഥികൾക്കുള്ള അടുപ്പം, കോളേജിൻ്റെ ഒരോ നേട്ടങ്ങൾക്കു പിന്നിലും ഓരോരുത്തർക്കം ഉള്ള പങ്ക്, active participation, feel.. ഇതെല്ലാം ആയി പുതിയ content. College ൻ്റെ NAAC accreditation ഞങ്ങളുടെ ഈ presentation നെ മാത്രം ആശ്രയിച്ചാണ് എന്ന മിഥ്യാധാരണയിൽ ഞങ്ങൾ practice തുടങ്ങി. SH hostel ൽ ആയിരുന്ന ഞാൻ special permission വാങ്ങി Amala hostel ൽ രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം തങ്ങിയുള്ള practice. ഇടയ്ക്ക് practice session ൽ എൻ്റെ ഭാഗം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു wait ചെയ്തപ്പോൾ അപ്പുറത്ത് silence. പേപ്പറിൽ നിന്ന് തല ഉയർത്തി നോക്കുമ്പോൾ, അതാ നേരേ മുന്നിൽ ഇരുന്ന് ബബി ഉറക്കം തൂങ്ങി ആടുന്നു!! അതോടെ അന്നത്തെ practice അവസാനിച്ചു! ഇതൊക്കെ ആണെങ്കിലും, ഒരു മണിക്കൂർ നീളുന്ന presentation മുഴുവനായി തന്നെ ഞങ്ങൾ അങ്ങ് by-heart ആക്കി; എന്നാൽ കേൾക്കുന്നവർക്ക് അങ്ങനെ തോന്നുകയുമില്ല!

ഒടുവിൽ ആ സുദിനം വന്നെത്തി!! Conference room ൽ എല്ലാ വിശിഷ്ട അദിഥികളും, അവരുടെ മുന്നിലെ stage ൽ ഞങ്ങളും. Joby sir ൻ്റെ അനുഗ്രഹ ആശിസുകളോടെ ഞങ്ങൾ തകർക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. “Our Marian, our home away from home ….” എന്ന് തുടങ്ങി, ഒടുക്കത്ത feel ൽ ഏതൊക്കെയോ രാഗത്തിൽ സംഗതി ഒരു മണിക്കൂറിനു മേലെ നീണ്ടു. Presentation കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വൻപിച്ച കയ്യടി. ആത്മാഭിമാനത്താലും, സന്തോഷത്താലും ഞങ്ങൾ തിളങ്ങി. അതിലേറെ ഇതങ്ങ് കഴിഞ്ഞു കിട്ടിയല്ലോ എന്ന സമാധാനവും!! Hardwork paid off. അവിടെയുള്ള എല്ലാവർക്കും presentation നന്നേ ബോധിച്ചു. (It even got a special mention by the accreditation team the next day). അഭിനന്ദിക്കാൻ എല്ലാവരും ഓടി എത്തി. Roy achan ഞങ്ങളെ രണ്ടു പേരേയും ചേർത്തു പിടിച്ചു നിറഞ്ഞ സ്നേഹത്തോടെ, ആത്മാർത്ഥമായ പുഞ്ചിരിയോടെ അഭിനന്ദിച്ചു. ഞങ്ങളും വളരേ അധികം happy!

പിന്നീട് എപ്പോഴോ കേട്ടറിഞ്ഞു, Roy അച്ചൻ തൊട്ടടുത്ത് നിന്നിരുന്ന മറ്റൊരു sir നോടായി ഞങ്ങളുടെ presentation നെ പറ്റി പറഞ്ഞ ഒരു comment – “കലക്കി! പെൺപിള്ളേർ ആയി പോയി; ഇല്ലേൽ രണ്ടു പേരേയും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് രണ്ടു ഉമ്മയും കൂടി കൊടുക്കാമായിരുന്നു!!”. പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയി അന്ന് അത് കേട്ടപ്പോൾ!! മറ്റെല്ലാ അഭിനന്ദനങ്ങൾക്കും മേലെ ആയിരുന്നു Marian college നെ ജീവനു തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്ന റോയി അച്ചൻ്റെ ആ വാക്കുകൾ !!

(Roy അച്ചൻ Marian college ൽ നിന്നും retire ചെയ്യുന്ന ഈ വേളയിൽ ഒരു പഴയ മധുരസ്മരണ പങ്കു വയ്ക്കുന്നു! സ്നേഹം നിറഞ്ഞ റോയി അച്ചന് എല്ലാവിധ ആശംസകളും നേരുന്നു. Thank you for all your service and love! )

Neetha (06-04-2022)

Ajo’s Denmark Diary – Part 2. (Women’s Day ! )

( A scribble written when my college friend Ajo visited me in Denmark! – the Pre-2020 visits!!! }

രാവിലെ whatsup തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ അതാ message കളുടെ ഒരു പെരുമഴ. ആശംസകൾ, അഭിനന്ദനങ്ങൾ… ജയ് വിളികൾ… “പെണ്ണെന്ന പുണ്യം”… പെന്മഹിമ.. wonderful .. beautiful.. bold..intelligent women… തുടങ്ങിയ adjectives ന്റെ ശരവർഷം. കാര്യം അപ്പോളാണ് പിടികിട്ടിയത്.. അന്ന് ഒരു “Women’s day” ആയിരുന്നു. കൂട്ടുകാരുടെയൊക്കെ message കൾ കണ്ട് കോരിതരിച്ചു പോയി… ലോകത്തിന്റെ നാനാഭാഗത്ത് നിന്നുള്ള കൂട്ടുകാർ whatsup group കളിൽ message ഇട്ടത് കൂടാതെ, personal message കളും അയച്ചിരിക്കുന്നു..!! സുഹൃത്ത് സമ്പത്തിൽ അഭിമാനം തോന്നി… വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടാൻ ആശതോന്നി..അങ്ങനെയിരിക്കെ ആ സുദിനം വന്നെത്തി. America യിൽ settled ആയ എന്റെ സുഹൃത്ത് office ആവശ്യങ്ങൾക്കായി Germany യിലോട്ട് പോകുന്നു !! യാത്രാമധ്യേ Denmark airport ൽ meet ചെയ്യാൻ ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെ മറ്റൊരു “March 8″ ന് ഞങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടി. Initial excitement & conversations ന് ഒടുവിൽ ഞാൻ ആ സുഹൃത്തിനോട് പറഞ്ഞു.. ” Hello… ഇന്ന് women’s day ആണ്. താങ്ങൾക്ക് എന്നെ ഒന്ന് wish ചെയ്യാം കേട്ടോ”. അത് കേട്ടയുടനെ ഒരു ഞെട്ടലോടെ “ങേ… ആണോ.. യാത്രയിൽ ആയതിനാൽ whatsup നോക്കിയില്ല… so … ഓർത്തില്ല… അറിഞ്ഞില്ല…”. ഉടനേ, അദ്ദേഹം വളരെ ധൃതിയിൽ mobile എടുത്ത് ദൂരെയുള്ള മറ്റെല്ലാ വനിതാ സുഹൃത്തുകൾക്കും ” Happy Women’s Day” message അയക്കാൻ തുടങ്ങി…😬. Women’s day special റോസാപൂവും വ്യാമോഹിച്ചു കൺമുന്നിൽ നിന്ന ആ സുഹൃത്തിനെ നേരിട്ട് ഒന്ന് wish പോലും ചെയ്യാതെ ആ American സുഹൃത്ത് mobile wishes തുടർന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു… “Digital യുഗം !!! ” 🙄🤔. ശുഭം.

– Neetha (14-March-2018)

Ajo’s Denmark Diary – Part 1

<—— A scribble from Oct-2017 when my college friend Ajo.P.John visited us in Denmark ——>

Site seeing ഇന് യാതൊരു താല്പര്യവും കാണിക്കാതിരുന്ന Ajo യെ  വലിച്ചിഴച്ചു നാട് കാണിക്കാൻ കൊണ്ട് പോകുന്നതിനു  ഇടയിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു “നമ്മൾ വീട്ടിലോട്ടു കയറിയത് ഇത് വഴിയല്ല; മറ്റൊരു വഴിയിലൂടെ ആണ്..”. അതിനു മറുപടി ആയി “എന്നോട് ഇത് ഒന്നും പറയേണ്ട..രണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് എന്ത് പിടി കിട്ടാനാ?” എന്ന് Ajo യും. എന്തായാലും Denmark ന്റെ തലസ്ഥാന നഗരമായ Copenhagen ലെ popular tourist attraction ആയ  Little Mermaid കണ്ടതിന് ശേഷം സ്വല്പം മാറിയുള്ള Amalienborg palace കാണാൻ ഞങ്ങൾ നടന്നു നീങ്ങവേ,.. പെട്ടന്ന് അജോ യെ കാണ്മാനില്ല. എവിടെ പോയി എന്നറിയാൻ ഞങ്ങൾ ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോൾ, അപ്പുറത്ത് മാറി നിന്നു മറ്റൊരാളോട് ദൂരേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി Ajo  പറയുന്നു… “Go straight…Take left…and then turn right..Just 10 mins from here”..!!!😳 കലികാലം… അല്ലാതെന്താ??? 😝

– Neetha (24-10-2017)